Niech się odezwie w końcu ktoś
Kto wie, co powiedzieć
Niech złote usta spłodzą dźwięk
Donośny jak dzwon
Niech dotrze nawet do tych, co
Nie chcą nic wiedzieć
Niech ich na jawie i we śnie
Nęka ten ton
I nas i ich obudzi
By nas i ich upodobnić do ludzi
Niech więc obnaży całą brać
W zbyt prostej prostocie
Niech spuści łomot, skopie i
Zabierze tlen
Może się uda przestać trwać
Tej durnej niemocie
I może uda nawet mnie
Wyrwać się
Ten ton, ten dźwięk obudzi
By nas i ich upodobnić do ludzi
Mmm...
Ooo... ooo...
Mmm...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
