w bursztynowym słodkim śnie
nasze skrzydła nieruchome
tak zamarły w dziwnej pozie
dzikich myśli słodkich powiek
ten genetyczny czar
od ilu tysiącleci trwa
ten spadkobierczy pęd...
stygnie w sobie
paaaaijaaac
genetycznie
paaaaijaaac
obciążony
paaaaijaaac
syntetycznie
w kryształowym mroźnym śnie
nasze skrzydła popękane
tak zamarły w smutnej pozie
zimnych myśli, chłodnych powiek
ten syntetyczny świat
od ilu setek lat już trwa
ten samobójczy twór...
pęka w sobie
paaaaijaaac
genetycznie
paaaaijaaac
obciążony
paaaaijaaac
syntetycznie
w bursztynowym słodkim śnie
nasze skrzydła krwią zalane
zabijamy, spowiadamy
wciąż tańczymy dziki taniec
nieodwracalny los
zaciśniętej pięści gest
nie zakończył nas
i nie zaczął też
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
