Był marynarz, który kochał morze sine
Ten marynarz miał rodzinę pod Szczecinem
Kiedy okręt go kołysał
Do rodziny listy pisał
Pisał listy z egzotycznych mórz

Róża wiatrów, piękna róża
Z morskiej fali się wynurza
Róża wiatrów pachnie morzem i przygodą
Róża wiatrów, piękna róża
Zakochana jest w podróżach
Ale kiedyś wiatry do was mnie przywiodą

Stary matros osiadł wreszcie pod Szczecinem
W małym domku oplecionym dzikim winem
Tu wspomina swe podróże
I podlewa winem różę
Piękną różę, najpiękniejszą z róż

Róża wiatrów, piękna róża
Spośród kwiatów się wynurza
Róża wiatrów pachnie morzem i przygodą
Róża wiatrów, piękna róża
Zakochana jest w podróżach
Róża wiatrów pachnie morzem i przygodą

Razem z dziadkiem mieszka wnuczek pod Szczecinem
Wypatruje, jak okręty w morzu płyną
Chodzi z dziadkiem po ogrodzie
I piosenkę śpiewa co dzień
O tej róży, najpiękniejszej z róż

Róża wiatrów, piękna róża
Zakochana jest w podróżach
Róża wiatrów pachnie słoną morską wodą
Róża wiatrów, piękna róża
Z oceanów się wynurza
Róża wiatrów pachnie morzem i przygodą

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.