Ammóre mio ammóre mio! È 'a vóce, è 'a vóce tója e pare ca te 'ncóntro pe sta via. Bianca è a nòtte pecché nciélo s'è appicciata na luce d'argiénto sulo cómm'a uno ca va cuntanno ‘e pprète d'a città sènza chiù cuntà Solitùdine, solitùdine me da È 'a vóce, è 'a vóce tója e pare ca te 'ncóntro pe ‘sta via, tu arape 'e bracce e 'i dico "vita mia, 'i stóngo ccà e tu staje ccà". Me pare quasi 'e crédere ca 'e mise e ll'óre nun so' maje passate e sèmpe 'nziéme aunite simme state cchiù fòrte 'e mo, cchiù fòrte 'e mo.! Abbràcciame, 'i nun vedévo ll'ora 'e te vedè e cóntame " te si' fidata 'e stà luntana ‘a me". I' no, i' no, m'hê 'a crédere, cammino 'a tantu tiémpo pe sta via pecchè si' stata sèmpe ‘a vita mia, luntana 'a me, vicina a mme! Ammóre mio! Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|