w skondensowanej ciszy ścian
rozliczam siebie z własnych kłamstw
które w przypływie bezradności
wezbrały w końcu poza brzeg
co siedzi we mnie
i czego mi brak
dostrzegam tu kilka
istotnych zmian
wyrwany z korzeniami krzyk
przedziera się przez gęstą mgłę
sumienia co jak wieczny kat
nade mną stoi już
w powietrzu mieszka ukryty żal
że mogło być przecież inaczej tak
rozbieżność zdarzeń w których ja
do końca nie wiem co robić mam
dosięga już poziomu gdy
od nowa zacząć chcesz
rozdziera myśli
dziurawi czas
ten co pozostał
do dance macabre
a miało już tak pięknie być
w rzeczywistości kolejny raz
zamykam się w kolorach by
pozornie stworzyć swój własny świat
a miało już tak pięknie być
w rzeczywistości kolejny raz
zamykam się w kolorach by
pozornie stworzyć swój własny kąt
stąd widzę wszystko co mógłbym mieć
lecz tak naprawdę to czuję
Kochać chcę!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 