---

1 (Bartek):
Ona stoi tam, ponad ulicami
Na tym gzymsie co się kruszy pod nogami,
Trzyma w dłoni list, ale nie miłosny,
Napisany chłodno, bez zbytniej wirtuozji.

Refren (Bartek i Mikołaj):
Mamo i tato nie byliście idealni,
To nie działa tak, że powiecie mi: "Weź się ogarnij",
Na ten świat się nie prosiłam, błędna filozofia
Jeśli Wy mnie nie kochacie, to kto ma mnie pokochać?
Nie mieliście siły, by powiedzieć że coś znaczę,
Nie chcieliście widzieć, że Wasze dziecko płacze,
Wasze życie beze mnie byłoby łatwiejsze,
A moje samotne zawsze było i będzie.

2 (Bartek):
"Przyszłam na ten świat, w dniu który miał być świętem,
Pewnie myślałam, że cieszycie się, że jestem.
Pewnie zapomnieliście kupić balony,
A mój pokój przypadkowo był nieurządzony.
W naszym domu imprezy były wieczne,
Ja cieszyłam się Waszym szczęściem,
Choć po libacjach odbijało tacie,
Ja myślałam, że się kochacie.
Dorastałam w świecie marzeń i obietnic,
Które pozwalały Wam ode mnie się opędzić,
Zawsze inni byli lepszy, byli ładniejsi,
Byli mądrzejsi, byli kurwa najfajniejsi,
Czasem płakałaś mamo, to była depresja
Nie radząc sobie, zachciało Ci się dziecka,
Ale kochana mamo, szybko zrozumiałam,
Gdy powiedziałaś: "Żałuję, że cię nie wyskrobałam".

Refren:
Mamo i tato nie byliście idealni,
To nie działa tak, że powiecie mi: "Weź się ogarnij",
Na ten świat się nie prosiłam, błędna filozofia
Jeśli Wy mnie nie kochacie, to kto ma mnie pokochać?
Nie mieliście siły, by powiedzieć że coś znaczę,
Nie chcieliście widzieć, że Wasze dziecko płacze,
Wasze życie beze mnie byłoby łatwiejsze,
A moje samotne zawsze było i będzie.

3a (Bartek):
"Dzięki Wam nauczyłam się w ludzi wątpić,
Moi rodzice potrafili mnie odtrącić,
Małe dziecko rodziców kocha bardzo,
Pomimo tego, że oni swoim dzieckiem gardzą.
Teraz nie umiem kochać, nie umiem ufać,
Boję się, bo każdy może mnie oszukać,
Chyba nie wiem co znaczy kochać kogoś,
Dla mnie jest psycholog i czarny kolor.
Dzień ojca, dzień matki - kogo to obchodzi,
Nauczyłam się, że nie mam urodzin.
Dziewczynki miały lalki, chłopcy samochody,
Ja miałam zimny obiad i w sinikach nogi.
Nie moja wina, że macie chore ambicje,
Lepiej by było mieć córkę dentystkę,
Tu Was zostawiam, będzie Wam łatwiej,
Za dużo już tych poświęceń dla mnie."

3b (Mikołaj):
Wiem co czujesz, to opowiem Ci historię,
Też to przerabiałem, masz kilka moich wspomnień.
Pusty mały pokój, w wielkim domu siedzę sam,
Za oknem księżyc patrzy i oświetla (?)
Szepty, może dźwięki i Wasz gorzki żal
Który z czasem zrodził we mnie wieczny lęk
I te fobie których ja nie chciałem
Sam mieć
Które znam tak dobrze i na pamięć
O których opowiadam tak jak zawsze
Bo próbowałem już zatrzymać czas, próbowałem
Chcę być sobą, silną osobą
Która zniesie każde złe i puste słowo
I Wasze to i owo
I wytrzyma każde starcie
Byle było, było tak jak dawniej
Tak się bardzo pomyliłem, teraz siedzę sam na ławce
W ręku trzymam tą somarkę
Może znajdę w niej oparcie

Refren:
Mamo i tato nie byliście idealni,
To nie działa tak, że powiecie mi: "Weź się ogarnij",
Na ten świat się nie prosiłam, błędna filozofia
Jeśli Wy mnie nie kochacie, to kto ma mnie pokochać?
Nie mieliście siły, by powiedzieć że coś znaczę,
Nie chcieliście widzieć, że Wasze dziecko płacze,
Wasze życie beze mnie byłoby łatwiejsze,
A moje samotne zawsze było i będzie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.