---

I nie mów jej, że zapomnieć ma
Rozumiem ją, rozumiem jej świat
I nie mów jej, że zapomnieć ma
Rozumiem ją, rozumiem jej świat


Który raz stała tam szukając wspomnień
Obserwując tamtych dni gasnący płomień
Nie ma już i nie będzie tego więcej
Jak rozmawiać z zachodzącym dźwiękiem

Kto wysłucha jej, kto zrozumie
Kto poczuje to, co tylko ona czuje
Nie ma szans, rozdział trzeba zamknąć
Warto ogrzać się, żeby nie zamarznąć

Znaleźć miłość, ruszyć z miejsca, zacząć kochać
Nowa przyszłość, ale inna niż wyśniona
Plany jutra – kiedyś dziecko, nowe życie
Lecz z kimś innym niż mówiły obietnice

Trzeba składać to łącznie z sobą samą
By wędrować nawet drogą rozkopaną
Gdzie ma szukać jeśli niebo nie pomaga
Wszystko inne, tylko ona taka sama


I nie mów jej, że zapomnieć ma
Rozumiem ją, rozumiem jej świat
I nie mów jej, że zapomnieć ma
Rozumiem ją, rozumiem jej świat


Wiesz, mówili na nich "młode wilki"
Żyli szybciej niż możemy sobie przyśnić
Mieli siłę, żeby być naprawdę wolni
Zakochani, zaufani, nieostrożni

Zegar nie dał im wskazówek, ale liczył czas
A nagłówki gazet wtedy poznał cały świat
Potem już nie było nic więcej
Oprócz słów reportera pod zdjęciem

Gdy jest ciemno, chłodny wiatr, ona wraca tam
Widzi jego, widzi siebie - jak tamtego dnia
Przypomina sobie gwiazdy, co spadają
One chyba jednak życzeń nie spełniają

Chodź, powiedz mi, jak bardzo tęsknisz
Jak zniszczony jest Twój pamiętnik
Uwierz w to, że nikt tak nie znika
On wziął parę dni wolnych od życia


I nie mów jej, że zapomnieć ma
Rozumiem ją, rozumiem jej świat
I nie mów jej, że zapomnieć ma
Rozumiem ją, rozumiem jej świat (x2)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.