---

Ja, bezmiarami chłodu spowity przez wieczność
Ja, moc i bezmoc - wilczy cień
I choć czasami nachodzi mnie zwątpienie
Jednak wypełni się mój mroczny los
Bowiem w mej duszy czerń zasiadła na tronie
Teraz tu panuje wieczny cień
Serce niekiedy jeszcze potęsknuje
Ale nie ma innej drogi poza tą, w wilczą noc.

Wilki wyją na cześć Matki Nocy
Do srebrnego księżyca
W tę niekończącą się grudniową noc
Ja dzierżę miecz w mej skrwawionej dłoni
Klnę się na Bogów
W lesie spoczęło serce me.

Wrogowie śmierć chcą zadać mi
Lecz nie są w stanie zabić mnie
Szyderczo śmieję się z ich słabości
Jestem ponad tym światem
Noc mą panią jest.

Odchodzę w jej ramiona
Wśród mroku zimnych skrzydeł skrywam się
I tylko wycie szaroburych braci
Zwiastuje światu, że dopełniło się
Moje mroczne i wilcze przeznaczenie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.