W g��binach rugijskich bor�w, w�r�d nadmorskich ��g�w I w gontyny Arkony wiatr pos�pnie �wiszcze Jak bia�e �agle jod�owych �odzi wiking�w Wyrasta z fal Ba�tyku s�owia�skie grodziszcze L�ni� w kolisku wie�cowym sz�omy i pancerze B�yszcz� z mrok�w o�tarzy oczy �wi�towita I chmurne czo�a kniezi, w�adyk�w, rycerzy Trosk� czarn�, jak �alnym ca�unem owite.
Wojna! Na �mier�, na �ycie, z nawa�� germa�sk�. Jak warkot strza� brzmi� s�owa kap�a�skiej wyroczni: Bia�y rumak Bo�yca r�y w dal, nad Odrza�sk� I uderza kopytem w groty wieszczych w��czni: Wojna! i p�on� wici od �aby ku Odrze, Powstaj� �u�yczany, Lutycy, Redary, Walcz� hufce lechickie, zaci�cie i chrobrze. I noc�, rozkwitaj� krzewami po�ar�w. T�py �oskot oszczep�w o blachy paw�y Niesie echa bojowe z uroczysk odwiecznych. W ogniu staj� gontyny i padaj� m�ni, Krwi� S�owian broczy germa�ski miecz obusieczny.
Zieleni� puszcz ojczystych jak tarcz� okryty Gro�ny wite� jak sok� na pier� wroga spada Gdy wtem wytr�ci or� z d�oni Obudryty Niemc�w bro� niezawodna: fa�sz, podst�p i zdrada. W proch run�y bo�yszcza z kamiennych o�tarzy, Prastary lud s�owia�ski do krzy�a przybito, Na ruinach i wa�ach lechickich cmentarzysk Zar�a� cicho, bole�nie rumak �wi�towita. O kurhanna ziemio po�abska, o kwitn�ca Macierzank� i wrzosem Rugio bursztynowa! Cho� m�ot Teuton�w mury twych miast poroztr�ca� Nar�d Polan przez wieki w sercach ci� przechowywa�.
Oto ju� dzie� wyro�ny, dzie� chwa�y si� zbli�a! �uny stan� nad tob� jak dymy kadzielnic, D�o� po�abska pod�wignie si� z niewoli krzy�a! Ju� s�ycha� brz�ki broni z glinianych popielnic. Z �wi�tych gaj�w wychodz� s�owia�skie bogi, Pr�y si� moc i pomsta w�r�d mogi� ukryta Poprzez rugijskie wydmy, odrza�skie rozg�ogi, R�y, poczuwszy wolno��, rumak �wi�towita.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
