Szedłem sam, całkiem sam, kroki wtórowały echu, Jakby Pan zabrał nam ciepło i postawił beton, Blask zgasł dawno, to miasto w światłach nocy, Jak trzask znam to, gdy oczy widzą promyk. Nadzieja promienieje, gwiazda spadła, nie istnieje, Chociaż rozpruła niebo, żaden diabeł się nie śmieje, Idę sam, wszystko milczy jakby cała ludzkość spała, Jakbym dostał wilczy bilet i powrotu nie miał prawa. Z okien patrzy senna mara, szepcze: ,,Witam Cię w koszmarach", Chce, bym upadł na kolana i jej mówił, że wygrała. Nie poddam się, nie, patrzę w księżyc, to nie sen, Kaszmir chciał otulać mnie chwilę mara, stał się tłem. Ja idę, a gdzie cel? Proszę dziś nie pytaj mnie, Za szybami czeka pech, mury dobrze znają gniew. Stawiam kroki, gubię się, lecz podążam myśląc, wiesz? Z każdą nocą to msze gniew, oddech w płucach to mój lek.
Ref. x2 Wybrałem drogę, dzisiaj może tak każdy, Jakbym dostał wilczy bilet i powrotu nie miał prawa, Szedłem w pojedynkę, sam całkiem sam, Zabrałem słońce, księżyc i klika piw.
Obrałem cel, chciałem zdobywać gwiazdy, Mówili, że dzisiaj może tak każdy. Zabrałem słońce, księżyc i kilka piw, By przed końcem zwyciężyć ze światem bif. Miałem już wszystko, byłem gotów, wierz mi. Potrzebowałem tylko zebrać ludzi do tej wycieczki. I tak jak wszyscy radzili bym to zrobił dziś, Tak żaden z nich nagle nie mógł ze mną iść. Ciemna noc, lecz nie było strachu we mnie, W końcu ostatnio widywałem ją codziennie. Na powiekach sen rysował coraz mniejszy łuk, A ja wiem, że coś się spieprzy znów. Wiem to już, Bóg coś dawno postanowił, Ty czekaj na cud, ja idę klika zrobić. I coraz częściej wiara dochodziła w nich do głosu, Szedłem sam, lecz na końcu stały ze mną setki osób.
Ref.x2 Wybrałem drogę, dzisiaj może tak każdy, Jakbym dostał wilczy bilet i powrotu nie miał prawa, Szedłem w pojedynkę, sam całkiem sam, Zabrałem słońce, księżyc i klika piw.
Przyszedłem na świat sam, tak się czułem, Pomimo tylu lat, brat, wciąż tak tu jest. Szedłem w pojedynkę witałem się z bólem. Poczułem, że niezwykle z typem się skumpluje, Wybrałem drogę, którą szedłem jak we mgle, Biedny człowiek, ale ręce miałem pełne. W jednej wartości, w drugiej ideały, Wokół ten chory pościg do pieprzonej chwały. Bezsilność i ból upchany po kieszeniach, Pijesz? Po chuj? Bo tylko wtedy to zmieniam. Szedłem sam jakby czegoś było brak, Jak ten świat , jak ten brat, piekielnie z nas zadrwił. Między lata, które wpierdolił nam zegar, Nie zawracał, tykał, mówił: ,,Czas ucieka". Tak się składa, nie pytaj, nie ma na to lekarstw, Bo ja nadal chyba jakby na coś czekam.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
