Wikliny, wikliny, nad niespokojną wodą Wikliny, wikliny ze wszystkich prawie stron Przydrożne drzewa idą piaszczystą polną drogą Lecz nie wie nikt dokąd, lecz nie wie nikt skąd
Wikliny, wikliny, w wiślanym lustrze lata Wikliny, wikliny o stromy wsparte brzeg Lśni niebo odwrócone jak nagła smuga światła I mieni się słońce jak piasek na dnie
Z mazowieckiej wycięte równiny Wierszy, które na pamieć się zna Rozśpiewane jak młode dziewczyny Krzykiem wiatru, radością dnia
Wikliny, wikliny od wiosny do jesieni Wikliny, wikliny po horyzontu kres W zieleni pochylone, lecz wierne tak tej ziemi Jak pamięć najbliższa, jak słowo i pieśń W zieleni pochylone, lecz wierne tak tej ziemi Jak pamięć najbliższa, jak słowo i pieśńTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
