Boginki, to były takie duchy, cy baby,
co siedziały koło rzek i potocków, dziury miały tam wyrobione.
Wielgie były i brzyćkie.
Włosy miały spuscone okropnie, a cycyska to miałytakie długie, co prały śnimi odzienie.
Chodziły po młacyskachi zbierały korzonki.
Łapały młodych chłopców i odmieniały dzieci.

W Biołym Dunajcu jedna tako boginka wlazła do izbyi wziena kobiecie dziecko,
a swoje ostawiła.
Brzyćkie było dziecysko ...
Kobieta płakała za swoim dzieckiem, toz to ludzie naraili jej coby wsuła grochu do dzbonka i kie dziecysko nabiere grochu do gorzci, to nie będzie mogło wyciagnąć rękii będzie płakało.

Baba zrobiła jako jej narajeli.
Dziecysko wraziło ręke dodzbonka i ni mogło jej wyciagnąć, i straśnie płakało,
bo mu się jeść fciało
(Bo to wiecie bogincyne dzieci straśnie duzo jedzom,ciapiom, babrajom...).
Płakało pół dnia.
Usłysała to boginka i było jej go zol, i nazod wróciła kobiecie dziecko,
a swoje wziena, ba haj.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.