---

Całujmy się, mój księżycu,
z dala od dziennego światła.
Obojeśmy obcy życiu,
umarli dla świata.
Oboje smętni w nocy,
w dzień niewidzialni,
błagający o zamknięte oczy
w wiecznej sypialni.

Rosnę nisko pod tobą wyprężonym kwiatem,,
w tajemnic moich mocnej pachnącej koronie…
Tyś nigdy gorzkiej ziemi nie kochał, a zatem
tyś jeden po mojej stronie…

Bez pamięci wznoszę ręce ku tobie,
szalona i chora…
Zastrzykiem srebrnej rtęci,
w obłocznych sanatoriach
Jak ciężka lalka z trocin,
w twoim blasku pawim
zwisłam, przewieszona przez balkon,
za wielką jestem lalką by się mną można bawić

Rosnę nisko pod tobą wyprężonym kwiatem,,
w tajemnic moich mocnej pachnącej koronie…
Tyś nigdy gorzkiej ziemi nie kochał, a zatem
tyś jeden po mojej stronie…

Ciągnęliście mnie długo za obcięte włosy,
od bramy do bramy…
Dziś, gdy mam już dosyć,
z księżycem się kochamy, kochamy, kochamy…

Rosnę nisko pod tobą wyprężonym kwiatem,,
w tajemnic moich mocnej pachnącej koronie…
Tyś nigdy gorzkiej ziemi nie kochał, a zatem
tyś jeden po mojej stronie…
Rosnę nisko pod tobą wyprężonym kwiatem,,
w tajemnic moich mocnej pachnącej koronie…
Tyś nigdy gorzkiej ziemi nie kochał, a zatem
tyś jeden po mojej stronie…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.