Przyjdzie się odżegnać
Od ogłoszenia wojny na świata cztery strony,
Od bezrozumnej wiosny — pomiędzy cztery ściany,
Od przypalonej zupy — poza cztery kłopoty,
Od pokolenia złych — w magiczne cztery cyfry.

Założyć stary mundur, przetarty do dziur…
Założyć stary mundur, przetarty do dziur….

Przyjdzie się obejść
Bez czarnych strzyg pokracznych, bez brwi podmalowanych,
Rozpocząć od nowa, co nie wyszło wczoraj.
Odrzucić brudny wagon i wzlecieć z odwagą
Przez spopielone pole na latającej miotle.

Rozłożyć ręce we śnie, by się nie potknąć we mgle…
Rozłożyć ręce we śnie, by się nie potknąć we mgle…

Przyjdzie pozamieniać
Nieświeży mocno obrzęd na śmiercionośną salwę
Skrzypiące głośno krzesło — na dziecka krzyk za rogiem,
Spleciony wianek z róż — na depresjo-psychostos,
Psychodeliczny raj — na trzy zasuwy w drzwiach.

I zewsząd krzyk: Strzeż się…
I zewsząd krzyk: Strzeż się…
I wszyscy wołają: Strzeż się…
I wszyscy wołają: Strzeż się…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.