Moją ojczyzną jest Polska Podziemna Walcząca w mroku, samotna i ciemna Moim powietrzem jest wicher bez nieba Moim pokarmem jest krew w garści nieba A moim światłem, co płonie z daleka Jest nasze prawo i prawo człowieka
Może mnie dławić ten bunt wiecznie żywy Ale bez niego nie będę szczęśliwy Mogę uciekać przed zmagań żałobą Ale już nigdy nie ujdę przed sobą Wśród wielu ojczyzn, co płyną we mgle cudnej Ja chcę tej jednej, tej wolnej, tej trudnej
Cóż mi po wszystkich słońcach tego świata, Jeżeli mi serce pchnięto do podziemi O bracia moi a kto bez wolności Niech w ciemności idzie i walczy w ciemności
Moją ojczyzną jest Polska Podziemna Walcząca w mroku, samotna i ciemna Czy tam, czy tutaj, to jedno nas łączy Nurt nieśmiertelny, co we krwi się sączy i każe sercu taką moc natężyć Że wbrew rozumom musimy zwyciężyćTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
