Zgasły dawno światła
Ranny, stary klaun wyciera łzy,
Śpi już lew i siłacz Korfanty,
Na arenę wlewają się mgły,
Z miotłą tańczy trefniś stary,
Choć braw nie bije mu już nikt,
Kiedyś był gwiazdą, dziś
Nie do wiary miotła i biedy kit.

Gwiazdy spadają z nieba,
O pani Sławo, jakaś ty niestała,
Ty co w bajki ludzi wprowadzasz,
Lepiej ciepły kąt byś im dała
Na starość

Spójrzcie tam na wieżę zamku,
Tam stary dyktator czyści epolety,
Dziś jest stajennym i mieszka na ganku
U innego większego poety,
A gdy przyjdzie wieczór,
Warto spojrzeć na tłum przechodniów,
Bo tam właśnie się zaczyna
Starych gwiazd parada, a nowych potem.

Gwiazdy spadają z nieba,
O pani Sławo, jakaś ty niestała,
Ty co w bajki ludzi wprowadzasz,
Lepiej ciepły kąt byś im dała
Na starość

Więc ku przestrodze tych,
Co dziś są wielcy i są kochani,
Niech wiedzą, że los zmienną kartą gra,
I że mogą zostać sami
Na starość

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.