Samotna limba szumi na zboczu stromem, U stóp jej czarna przepaść zasłana złomem.
Wkoło się piętrzy granit zimny, ponury, ponad nią wicher ciemne przegania chmury.
W krąg otoczona taką pustką okrutną, samotna limba szumi bezdennie smutno...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
