wracam z miasta do domu
bardzo dobrze znaną drogą
trochę chodnikiem
trochę ścieżką rowerową
za mną nikt nie idzie
przede mną nikogo
podnoszę głowę wyżej
krzyczę
wolne Kosowo!

zaglądam przez okno do baru
tam Audrey tańczy solo
w pokoiku na stoliku
siedzi Putin ze swoją żoną
za barem stoi Shrek
sennie kiwa głową zieloną
Fidel Castro pali cygaro
zaczyna mi się robić śpieszno

wracam z miasta do domu
bardzo dobrze znaną drogą
trochę chodnikiem
trochę ścieżką rowerową
za mną nikt nie idzie
przede mną nikogo
podnoszę głowę wyżej
krzyczę
wolne Kosowo!

zamykam przymrużone oczy
idzie Madonna z siatką pomarańczy
przybiega zdyszany Pinokio
czary mary nie do wiary
Lech Wałęsa łapie go za rękę
stawia mnie na nogi
przyleciały ogromne muchy
wymierzają do mnie z procy

wracam z miasta
i to wszystko
Cronenberg opuszcza kurtynę
senny czas bardziej nagli
rzeczywistość oswaja metafory
teraz rozum śpi
zasypiają również
pijane potwory
zmory

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.