[Zwrotka 1] Mam tylko scenę, jeden majk, przepity wokal I problemów przez to dość, żeby już tego nie kochać. Ale determinacja, a nie żal, płonie w oczach, Los trzymam wciąż w dłoniach, wierzę w nie, a nie w Boga. Jestem gościem spod klatek, z ławek, kradzieży w sklepach, Osiedla wpływały na mnie, po latach gram rap na rewanż. Jestem gościem z klubów, wywiadów czy skąd tam znasz mnie, Bo nie miałem na zbyciu życia, by je topić w miejskim bagnie. Nie wierzę w siły wyższe - los, rękę pana, Wierzę w decyzje, by coś zmieniać lub ich brak, by się użalać. Ja podjąłem kilka cięższych, wierz mi, od pierwszych tekstów, Zajęło mi przeszło 10 lat, by być w tym miejscu. Wciąż w chuj przeszkód i wciąż nie szukam wymówek, W drodze na szczyt nie dziwi mnie, że wszystko jest pod górę. Przynajmniej wiem, że to wciąż dobry kierunek, Jestem upartym skurwielem, rozumiesz? Będzie jak chcę!
[Refren] x2 Nieważne ile trudu przyjdzie mi nieść, (Brat) wiem, że któregoś dnia się ziści ten sen, (Ja) odejdę w zwykły dzień spokojnie, bez łez, (Wam) zostawię upór, byś i Ty mógł żyć jak chcesz (Jeszcze raz).
[Zwrotka 2] Drażni mnie pieprzenie, że coś silniejsze od Ciebie, Nie daje Ci wziąć się za siebie czy spełnić marzenie. I czasem sam siedzę, nie mając siły iść dalej, Ale mogę coś z tym zrobić lub robić z siebie ofiarę. Wstaję, Ty w co masz wiarę, brat? Ja w końcu w siebie, Choć od dziecka czułem strach, choćby i przed własnym cieniem. Doświadczenie nauczyło mnie jak nie ulegać I działać mimo strachu, skoro nie umiem się nie bać. Nie mam pretensji do świata, że nic mi nie dał, O marzenie trzeba walczyć, nie czekać, aż spadną z nieba. Miałem nielekki start, bez perspektyw czy znajomości, Ale upór to więcej niż talent, gdy wokół przeciwności. Gdybyś mógł poczuć to za każdym razem jak ja, Gdy Pezet, Mes czy Sokół wchodzą na scenę grać rap. Jak milion skrzydeł w klatce, nie trzeba być hazardzistą, By przysiąknąć uczuciem, co każe Ci stawiać wszystko.
[Refren] x2 Nieważne ile trudu przyjdzie mi nieść, (Brat) wiem, że któregoś dnia się ziści ten sen, (Ja) odejdę w zwykły dzień spokojnie, bez łez, (Wam) zostawię upór, byś i Ty mógł żyć jak chcesz (Jeszcze raz).
[Zwrotka 3] Zaczynam od gościa w lustrze, ustalam z nim zmiany planów, Porażki biorę na siebie, nie dam tej satysfakcji światu. Wszyscy się boją, gdy patrzą na dni przed sobą, Jedni, że w w ogóle nie zaczną żyć, inni że umrą młodo. Jak starcza Ci klęczeć, to proszę - żyj wiecznie, Ja chcę żyć po swojemu albo odejść przedwcześnie. Bliscy by chcieli, bym wybierał bezpiecznie, Ale statki nie powstają, by stać w portach bezsprzecznie. Nie mówię o wieżowcach już, brak im wiary, I dla mnie "Niemożliwe" wciąż nic nie znaczy. Wciąż jednak to słowo jest ukochane przez masy, Powtarzają je jak mantrę, że masz wziąć się do pracy. Ja odrzucam zazdrość i płytką spektakularność, Robię swoje w cieniu tych, co szybko wschodzą, szybko gasną. Z determinacją, którą mam, wyżłopiłbym wielki kanion, Jak czegoś pragniesz, podnieś dłoń, powtórz za mną...
[Refren] x2 Nieważne ile trudu przyjdzie mi nieść, (Brat) wiem, że któregoś dnia się ziści ten sen, (Ja) odejdę w zwykły dzień spokojnie, bez łez, (Wam) zostawię upór, byś i Ty mógł żyć jak chcesz (Jeszcze raz).Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
