6 rano już, Słońce zalewa miasto,
A za oknem tuż, ostatnie latarnie gasną.
Czarnej kawy łyk, by sny przepedzić,
Przygotuj się, parę godzin w piekle spędzisz.

Choć boli mnie, kolejny dzień stracony tak.
To mogę iść znowu pod wiatr.
Bo, gdy budzę się przy Tobie,
Słońce w Twych oczach wschodzi wiem,
Że niby już nie będę sam.
Więc, nie błądzę już w szarości,
Tęczą przeplatam włosy, bo uśmiech Twój dodaje mi sił.

Kiedy widzę jak, życie umyka,
Myślę sobie, że mnie to też spotyka.
Zagubieni w biegu, całkiem tak jak ja,
Ty ratujesz mnie, jesteś blaskiem dnia.

Choć boli mnie, kolejny dzień stracony tak.
To mogę iść znowu pod wiatr.
Bo, gdy budzę się przy Tobie,
Słońce w Twych oczach wschodzi wiem,
Że niby już nie będę sam.
Więc, nie błądzę już w szarości,
Tęczą przeplatam włosy, bo uśmiech Twój dodaje mi sił.

Bo, gdy budzę się przy Tobie,
Słońce w Twych oczach wschodzi.
Nie błądzę już w szarości,
Tęczą przeplatam włosy, bo uśmiech Twój dodaje mi sił.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.