Gdzieś na przedmieściach narodził się
Bezimienny człowiek, taki jak wszyscy,
Wychowany w miejscu o którym nikt nie wie,
Wychowany w dołach robotniczych.

Nigdy nie zaznał smaku dzieciństwa,
Od małego obarczony problemami.
Kiedy dorastał spotykał ludzi,
Kiedy ich poznał byli tacy sami.

Przemoc, agresja, duma, siła,
Bunt przeciw światu i rzeczywistości.
Gdy szli ulicą lśniły buty -
Respekt budziły ogolone głowy.

Nadchodził wieczór, a z nim chwila ulgi
Czas na zabawę i zapomnienie.
Każdy odzyskał siły po walce,
Każdy wierzył w dalsze istnienie.

Napiętnowani przez system i prawo,
Ukrzyżowani za walkę o swoje.
Gardzili tłumem i ich opiniami.
Każdy z nich wierzył, że jest aniołem.

Brudna ulica była ich domem.
Kurz oraz sadza oblepiała ciało.
Każdy z nich głowę nosił wysoko,
Każdy był aniołem z brudną twarzą.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.