Sen, o północy zakrył świat
Ja wiem, to co dobre jest, zaginie w świetle dnia.
I
Teraz wiem ile sił trzeba mieć, by uchylić drzwi.
Zajrzeć w dół, poczuć ból. Ile dni, zapomnianych
Długich chwil.
Zawieszenie trwa, kolejny raz
II
Słyszę już, szelest piór i do wrót coraz bliżej jest.
Czarny ptak, gasi blask. Trzeba iść,
Coraz bardziej brak mi sił
III
Otwiera się podziemny świat, znajomy smak zapomnienia.
Nad wejściem znak zatartych lat, jak czarno-biały film.
Otwieram drzwi, nie czuję nic, tak blisko już zakończenia
Pajęczyn smak, i wspomnień kurz i głuche słowa : „nigdy już”.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.