Nie zapomnę tej styczniowej nocy
Na peronie, gdzie pociągów huk
Gdzie wzywałam diabła ku pomocy
Ale nawet diabeł mało mógł
Ona więcej miała w sobie mocy
Więcej ognia, by cię porwać w świat
Do bezludnych ścieżek i uboczy
Śnieg tam - niby ślubny welon - spadł
Złocistogrzywa, niekłopotliwa
Gdy masz jej dosyć, znika tego dnia
Niepamiętliwa, choć popędliwa
Zupełnie inna ona jest niż ja
Diabeł przyszedł trochę opóźniony
Zamiast rady sączył w duszę jad:
"Kto to widział, żeby mąż bez żony
Mógł odjeżdżać w taki obcy świat?"
"Wiesz, kto wozi go po owym świecie
Kto go porwał ciemną nocą w dal?"
Wiem - przerwałam - wiem, diabelskie dziecię
I bez ciebie całą sprawę znam
Złocistogrzywa, niekłopotliwa
Gdy masz jej dosyć, znika tego dnia
Niepamiętliwa, choć popędliwa
Zupełnie inna ona jest niż ja
Nie potrzeba diabła ku pomocy
Ona ciebie sama odda mi
Na peronie wśród zimowej nocy
I od razu mróz ustąpi zły
Kwiaty w oknach nam zakwitną nagle
Słońce ciemną nam rozjaśni noc
To nie będą żadne sztuczki diable
Ona taką ma cudowną moc
Złocistogrzywa, niekłopotliwa
Gdy masz jej dosyć, znika tego dnia
Lokomotywa, lokomotywa
Zupełnie inna ona jest niż ja
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
