Jak rzecze mądrość - przedstawienie musi trwać. Choć czasem sił brakuje koniom do furmanki. Z uśmiechem rolę nam pisaną trzeba grać, Nie wchodzić z losem w polemiki, ani w szranki.
I choć kolejny raz się klamkę ucałuje, Albo się list odbierze z adnotacją "zwrot" Trzeba udawać, że ten bajzel nam pasuje I iść do przodu, czy jak - druzja iść wpieriod! I choć się z górą zmierzysz, choć się napracujesz, A siły ujdą z ciebie jak z pierogów farsz, Życie nie but, więc go na glanc nie wypucujesz. Trzeba z uśmiechem i niezłomnie - naprzód marsz!
Bo na co komu raz kolejny burzyć mury, Co znów urosną, nim nam sińce zejdą z lic? Ponoć gdzie drzewa rąbią tam też lecą wióry. Lecz czasem wióry i rąbanie jest na nic!
I choć kolejny raz się klamkę ucałuje, Albo się list odbierze z adnotacją "zwrot" Trzeba udawać, że ten bajzel nam pasuje I iść do przodu, czy jak - druzja iść wpieriod! I choć się z górą zmierzysz, choć się napracujesz, A siły ujdą z ciebie jak z pierogów farsz, Życie nie but, więc go na glanc nie wypucujesz. Trzeba z uśmiechem i niezłomnie - naprzód marsz!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
