---

Nie trzeba siedmiu mijać gór, lasów, rzek.
Tutaj każdy szept pochylonych drzew do nas płynie.
Kamienie, czują jeszcze ciepło twych rąk,
Ziarnem śmiechu wiatr klomby w koło siał...
Boże mój...
Cicho, cichuteńko, nie budząc ze snu,
Cicho, cichuteńko, przyprowadź mnie tu!

Rozkochani w snach i niewinni jak aniołowie.
W deszczu ginął sad, ty wolałaś: Tańcz, mamy bal!
Rozhuśtałeś mnie na wierzbinie hen, aż do nieba,
Powiedziałaś mi... ( nie to byłeś ty...), że kochasz mnie.
Ty królową byłaś - ja królem, pamiętasz?
I koniki polne przybyły na ślub!
Potem była uczta w salonach pod lipą.
Nigdy później tak nie smakował mi chleb.

Dokąd teraz zaprowadzisz chwilo nas?
Co ukrywasz? Odpowiedz proszę.
Czego trzeba?
Czego trzeba,
By usłyszeć znów, by usłyszeć tu - siebie?

Cicho, cichuteńko, nie budząc ze snu,
Cicho, cichuteńko, przyprowadź mnie tu!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.