Ýþte, yürüyor, yürüyor bak Bu sokaðýn yalnýzý, Düþleri çalýnmýþ, yere serilmiþ, Ayaklar altýna alýnmýþ, Yýldýzlar bile surat asmakta Görünmemek için kaçmakta Sanki yürüdüðü bu yol bile ikiye ayrýlmakta,
O son yazdýðý þiir bile Dökülmeden tellere Yitip gidiyor umut Dirilmeden her seferinde, Niye böyle, neden söyle Açýlmaz sana hiçbir kapý Kapanýr, ardý sýra kapanýr Bulunmaz derdin dermaný
Söyle sokaðýn yalnýzý, söyle nereye? Yine düþ kurmaya, Yine yalnýz kalmaya, Yine umut aramaya, Yine hayatta kalmaya, Yine genç olup, yine aþýk olmaya
Bir zamanlar aþka doydun, Kömür gözlere þiir yazdýn Kalmadý þimdi tek satýrýn Çoktan geçti onsekiz yaþýn Ne eriþilmez hayallerin Ne de o zalim kömür gözlün, Gitti gelmez gençliðin geri, Ayrýlýk vaktidir þimdi…Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
