Czy znacie miłość Don Kichota, rycerza, barda, i huncwota?
Ujęła go dziewczyny cnota, więc pod jej oknem śpiewał tak;
Dulcyneo, księżyc zgasł! Dulcyneo, spójrz choć raz!
Gdy twe usta i oczy się śmieją, czuję, że kocham cię, Dulcyneo!
Dulcyneo, ufaj mi! Dulcyneo, uchyl drzwi!
Tyś mym szczęściem, tyś moją nadzieją, całuj, Dulcyneo!
Don Kichot lubej śpiewał wzniośle, no i wiatraki bił na oślep,
A Sancho Pancho - kiep na ośle - wtórował mu i śpiewał też:
Dulcyneo, księżyc zgasł... całuj, Dulcyneo!
I dziś nas także cnota mami, rycerze błędni myśmy sami,
Walczymy często z wiatrakami, śpiewając Don Kichota pieśń
Dulcyneo, księżyc zgasł... całuj, Dulcyneo!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 