---

W cudny dzień, dzień wiosenny,
Kiedy świat był promienny
Dziwny tak niecodzienny jak me sny
Zjawił się twój królewicz
Skąd się wziął – sama nie wiesz
Serce jak liść na drzewie w tobie drży

Róża ta, ta różowa
Kocham cię – te dwa słowa
Jeden kwiat, i rozmowa, i me łzy
Wrócić miał?, tak przyrzekł ci
Już tyle, tyle dni

Ja już oczy wypłakałem
Łez mi brakło już, słów mi brak
Każda noc wlecze się bez końca
Dzień żaden nie ma słońca
Na twój kochany czekam znak

Ja już oczy wypłakałem
Dziś listonosz był u nas znów
Listy niósł, zmęczył się ogromnie
Lecz ani słówka do mnie
Choć wiesz, jak pragnę twoich słów

A gdybym przeczuł co to jest
Nie wiedzieć gdzie tęsknoty cel kres
A gdybym we śnie przyzwał cię,
Przywołał cię, wiedziałabyś we śnie

Że już oczy wypłakałem
Lecz mi brakło już brakło słów
Żebyś choć jedno to wiedziała
I żebyś pewność miała
Że ja przynajmniej jestem zdrów.

Przeszło lat tak niemało,
Tyle się snów urwało
Marzeń w dal uleciało, w siną dal.

Nagle list! Z duszą w niebie,
Chwytam list, list od ciebie,
W chwili tej serce nie wie co to żal.

”Żegnam cię, bywaj zdrowa”
Więcej nic - cztery słowa,
Portret wasz, jakaś nowa - żona twa!

Na ten list, choć serce łka
Nie spadła ani łza.

Bo już oczy wypłakałam.
Łez mi brakło już, słów mi brak.
Każda noc wlecze się bez końca,
Dzień żaden nie ma słońca,
Na żaden już nie czekam znak.

Ja już oczy wypłakałam,
Nic nie zdoła mnie wzruszyć znów.
Czasem tak marzę bezprzytomnie,
Żeś ty powrócił do mnie,
Że słyszę brzmienie twoich słów.

Że chociaż piękną żonę masz,
To czasem w noc i moją widzisz twarz.
I tak przez sen przyzywasz mnie
I wołasz mnie i widzisz mnie we śnie.

Że już oczy wypłakałam,
Napisz czasem mi kilka słów,
Żebym choć jedno to wiedziała
I żebym pewność miała
Że ty przynajmniej jesteś zdrów.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.