Dawno temu pod Krakowem
Żył okrutny, wielki smok
Miał nóg dziesięć, cztery głowy
I straszliwy smoczy wzrok
Cały Kraków głośno płakał
A najgłośniej książę Krak
Chciał, by ktoś potwora złapał
Więc przez łzy przemawiał tak:
"Temu, kto zwycięży smoka,
Swe serduszko zaraz da
Moja córka modrooka
Która złoty warkocz ma
A ja dam mu w posiadanie
Wawel oraz złoty tron
I następcą mym zostanie
Kiedy zginie ten zły smok!"
Stu rycerzy na stu koniach
Wkrótce potem smok ten zjadł
Lecz go w końcu szewc pokonał
Co na rynku kramik miał
Ze zdumienia aż oniemiał
Zapłakany książę Krak
Lecz dotrzymał przyrzeczenia
Mówiąc mu na migi tak:
"Pokonałeś złego smoka
Więc ci swoje serce da
Moja córka modrooka
Która złoty warkocz ma
A ode mnie też dostaniesz
Berło oraz złoty tron
I następcą mym zostaniesz
Bo nie żyje już zły smok!"
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
