---

Jak u Cygana twa dusza zszargana, by z taborem się rozstać,
Bo stary Cygan całe swe życie siwe konie kochał.
W życiu nieważne drogie kamienie, nieważna jest wcale fortuna,
Bo fortuna kołem się toczy, niejeden za nią umarł.

Dajcie mi siwka, takiego ze złotą grzywą,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.
Z nim resztę życia, ostatnich kilka chwil,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.
Dajcie mi siwka, takiego ze złotą grzywą,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.
Z nim resztę życia, ostatnich kilka chwil,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.

Już u Cygana twarz roześmiana, przyjaciela ma,
Z nim resztę życia stary Cygan już nie będzie sam.
Odjeżdżał tabor, wraz z nim Cyganie, łezka się w oku kręciła.
Niezapomniany, bardzo wspaniały cygański tryb życia.

Dajcie mi siwka, takiego ze złotą grzywą,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.
Z nim resztę życia, ostatnich kilka chwil,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.

Dajcie mi siwka, takiego ze złotą grzywą,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.
Z nim resztę życia, ostatnich kilka chwil,
Dajcie, nie odmawiajcie mi.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.