Dypt i hjertet av Norge langt på veg fra menneskekveg Tankene vandrer tilbake den gang frosten krevde meg I vestavind og høstregn da Nordbo inn i sølvborg steg Våkenetter gråstemt bak midnattstimens grind I ringeakt og symmetri sydd til sjelen min Sol som knarrens øye ildebrann på mitt sinn Formørket av grantrær som fra likjord taust har steget Ved en gammel rolig innsjø et sted ei gjestet meget Jeg ser kun månens ansikt arrete, som mitt egetTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.