Gdy nasi chłopcy uderzyli z nieba
Z dwustu pięćdziesieciu metrów spadli z chmur
Pod nimi było bardzo duże miasto
Falowal wielki, rozwścieczony tłum
To był sześćdziesiąty ósmy rok
Czerwony beret, spadochron, wielki skok
To był sześćdziesiąty ósmy rok
Czerwony beret, Biały Orzeł, skok
AKMS torował wszystkim drogę
Jedyny przyjaciel wierny aż po grób
Gdy lądowali wśród tysięcy ludzi
Ratował życie i z nimi szedł w bój
Karabin i granaty, a wokół wszędzie wróg
Nie było bratniej dłoni, nie było ciepłych słów
I chłopcy poszli naprzód, opanowali gród
Spełnili swe zadanie, stlumili krwawo bunt
I nikt się ich nie pytał czy nie tam chcą być
Bo rozkaz był wydany i trzeba było iść
Dziś po dwudziestu latach w pamięci nadal jest
Polski Czerwony Beret w niejednym budzi lęk
To był sześćdziesiąty ósmy rok
Czerwony beret, spadochron, wielki skok
To był sześćdziesiąty ósmy rok
Czerwony beret, Biały Orzeł, skok
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
