Kwiecień '86 świat o tym nie zapomni, Europę przykrył pył po wybuchu elektrowni, Trzy dni po tym nie Czarnobyl - Radom szpital, Imię Michał noworodek z życiem się wita, Czas wolno mijał matka modliła się co dzień, Rok za rokiem upływał a on ciągle w chorobie, Czuł śmierci powiek prawie zgasł w matczynych rękach, Cudem wróciło zdrowie zakończyła się męka, Tego nie pamiętam znam jedynie z opowiadań, Udało mi się przetrwać trwać tu zamierzam nadal, Los wciąż nas okrada co dnia rabuje szczęściem, Najbardziej boli zdrada smaku jej poznać nie chcesz, Widzę codzienną nędze pędzę by ją porzucić, Nisz się nawiści przetnę ona i tak powróci, Czuję na szyi ucisk to los zrobił z niej pętlę, Dziecko przegranych szans nadal przed siebie biegnę.
Ref. x2 Niosę to piętno nie zmienię tego chodź chciałbym, Życie się zmienia w piekło padasz ofiara pogardy, Dziecko przegranej szansy nadal idę swą drogą, Syn bramy Epicentrum nie dam zasnąć swym wrogom.
Dziecko przegranych szans nie mam wątpliwości, Alkoholowy trans po porażkach zagościł, To piękno dał los i weź to rozkmiń i pamiętaj, Bo moje słowa wspomnisz kiedy sam dotkniesz piekła, Trzeba to przetrwać tez masz takie wspomnienia, Kopnięcie z pod nóg krzesła krok do unicestwienia, Przegrane marzenia wiem jak potrafią boleć, Wódka tu nic nie zmienia mimo to stoi na stole, Tutaj nie jeden bolek a miał świat zawojować, Kolegom z szkolnych lat stawiam znicze na grobach, Nie mówię jaka szkoda bo co da te kilka słów, Skończyła się ich droga prawda ta zwala z nóg, Dziecko przegranych szan zmarnowałem ich wiele, Znów wiatr wieje mi w twarz i oddala me cele, Blizny na ciele nie jest tak jakbyśmy chcieli, Dziecko przegranych szans a z nim świat beznadziei.
Ref. x2 Niosę to piętno nie zmienię tego chodź chciałbym, Życie się zmienia w piekło padasz ofiara pogardy, Dziecko przegranej szansy nadal idę swą drogą, Syn bramy Epicentrum nie dam zasnąć swym wrogom.
Chwile co były piękne w moment piekłem się stały, Będę Twoim przekleństwem zburzę twe ideały, Wątpliwości zostały doskonałych tutaj nie ma, Spuchnięte od gorzały twarze toną w problemach, Mówisz wysoka cena uwierz co dzień ja płacę, Chcę porzucić ten schemat i spróbować inaczej, Każdego dnia coś tracę tylko czasem zyskuję, Świat urojeń i majaczeń wiesz że przejebane tuje, Los wciąż prowokuje spiskuje przeciwko nam, Podstawia zawistne szuje co krzyżują nam plan, Dziecko przegranych szans to coś jak drugie imię, Krew z rozdrapanych ran ulicami miast płynie, Swoje tutaj przeżyłem Ty wiesz ile jak mnie znasz, Z dnia na dzień większy wysiłek od 21 lat, Dziecko przegranych szans męczennik gorszego jutra, Nad Wami parasol spam z nami zaś prawda okrutna.
Ref. x2 Niosę to piętno nie zmienię tego chodź chciałbym, Życie się zmienia w piekło padasz ofiara pogardy, Dziecko przegranej szansy nadal idę swą drogą, Syn bramy Epicentrum nie dam zasnąć swym wrogom.
nie dam zasnąć swym wrogom nie dam zasnąć swym wrogom nie dam zasnąć swym wrogom nie dam zasnąć swym wrogomTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
