A my wciąż tacy niepokonani, szukamy szczęścia prowadząc grę,
igramy z życiem, ceniąc pozory, gardzimy losem co dał nam chleb.
Pokaż mi, gdzie tu sens...
Prawo, niezgoda, przez ludzi, niezdolne,
dla ludzi - wolniej, mądrzej, skromniej,
Pamiętam żyć godnie, tu żyć to żyć modnie,
czy muszę wciąż płacić za zdrowie
by móc odwiedzić przychodnię,
czy muszę wciąż brać te niepłatne wolne?
w jakim stopniu tu żyć trzeba skromnie,
piętnastu szukało, dwunastu tu żyje bezdomnie,
klękam za wiarę wam w hołdzie,
pluję na rękę karmiącą ból biedy świata,
pozorne szczęście słodkie jak cukrowa wata,
odraza, gniew, odwagi ćwierć, beztroska śmierć.
A my wciąż tacy niepokonani, szukamy szczęścia prowadząc grę,
igramy z życiem, ceniąc pozory, gardzimy losem co dał nam chleb.
Pokaż mi, gdzie tu sens...
Może gdzieś tam niedaleko jest ta nasza obiecana ziemia,
kraina jak z bajki, jak z baśni Andersena,
niezdobyty szczyt tego życia, tu gdzie giną zmartwienia,
gdzie dane życie godne i dba się o prawa człowieka,
gdzie w potrzebie drzwi się nie zamyka,
nieodkryty świat, gdzie luksus i estetyka,
świat pełen blasku, a tu świat wrzasku,
jesteśmy tylko ludźmi, tutaj ziarnem piasku,
maszynami tych budowli, gdzie jeszcze od czasów wojny popękany chodnik,
tradycje, wartości, kto o nie dba tu,
gubimy je po drodze idąc do bankomatu,
tu niepokonana, niezwyciężona chciwość,
bardzo dawno temu umarła tu sprawiedliwość,
żyjemy w tym świecie, tak podłym, fałszywym,
gdzie na szczycie to co głupie, na dole mądrość,
żyjemy w nieustannej bitwie o godną wolność.
A my wciąż tacy niepokonani, szukamy szczęścia prowadząc grę,
igramy z życiem, ceniąc pozory, gardzimy losem co dał nam chleb.
Pokaż mi, gdzie tu sens...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
