1.Spotkałem kiedyś gościa w kapeluszu, a on miał garba lecz kolor jego oczu. Mówił, że farby są jego żywiołem. Że on jest pędzla apostołem. A ja malować tak bardzo chciałem. Patrząc na płótno o radę pytałem. Dając mu farby on szeptał chrypiąc, co namalujesz ja zaraz ożywię. Myślałem dniami, myślałem nocami. Co namalować kruchymi rękami. Co ludzkie życie odmienić może całe. Chwytałem pędzel i malowałem.
Ref: Świat, w którym chciałbym żyć. Gdzie żaden człowiek nie jest psem. Gdzie za swą pracę dostajesz chleb. Gdzie zamiast maku rośnie len.
2.Na płótnie rodziły się różne kształty. Kolory, cienie, promienie, barwy. Długo patrzyłem nic nie widziałem. Ciągle znikało to co malowałem. Myślałem dniami, myślałem nocami. Co namalować kruchymi rękami. Co ludzkie życie odmienić może całe. Chwytałem pędzel i malowałem.
Ref: Świat, w którym chciałbym żyć. Gdzie żaden człowiek nie jest psem. Gdzie za swą pracę dostajesz chleb. Gdzie zamiast maku rośnie len.
3.A gdy kiedyś zbudziłem się w południe. Stałem na placu, a w koło było cudnie. Przede mną płótno ciągle białe. Przechodził człowiek, spytał co malowałem. Dając mu farby, szeptałem chrypiąc. Co namalujesz ja zaraz ożywię.
Ref: Świat, w którym chciałbym żyć. Gdzie żaden człowiek nie jest psem. Gdzie za swą pracę dostajesz chleb. Gdzie zamiast maku rośnie len./x2
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
