Hælar sem rísa við fjallanna tinda, þær synda, í reyknum sem mun mynda ringulreið
sem þær óskuðu eftir. Fagrar að líta, þú bíður, þær bíta, það svíður, þeir kýta, nýta hvert gullið tækifæri á kvöldi sem þessu.
Laminn í klessu, undan pressu af verði með sverði, hvað sem ég gerði var það allt, hah drengur ekkert fyrir þig, fyrir þig þig. Taktu mig, dansaðu, sýndu mér, glansaðu, gramsaðu í gömlu dóti sem þú finnur, ef þú vinnur, verður þunnur, góður siður, kemur niður, því miður.
Glansið og glimmer sem festist í hári, minn sári, ég sakna með tári, Morgan hinn klári og
Reykjavík, þú vekur mig
Klæjar í klærnar, mig kitlar í tærnar og flærnar sem setjast á róna, hvað ertu að góna? Þú ert í Reykjavík. Laugavegsganga ég veit hún mun fanga þá marga, kríurnar garga, ó, nóttin í Reykjavík er engri lík.
Liðaðir lokkar, vel háir sokkar, hún rokkar djammið í bænum með nokkrum vænum. Feitum hesti ríður heim. Ertu einn af þeim? Ertu geim? Ertu leim? Með stjörnur í augum og fimmþúsund draugum.
Út á dansgólfið hún heldur, enginn stoppað hana getur, komdu með mér næturfengur eða viltu sofna? Ha, nei því
Reykjavík, þú vekur migTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
