For lengje sidan i gamal tid Fanst der to gardar på Fister Den eine va Øvrehus frå sjølva bygdå Den andre va Sigmundstad frå Neset
I mjødlå disse to slektane Hadde det alltid vòre usemja Om kor grenså te gardane sko gå
Området dei streids om Blei på folkemunne kalle Trettemyrane Det va nokre myrar Som låg i ingjenmansland mjødlå gardane.
Beggje bøndene meinte At myrane va hans Dette hadde dei stridd om I uminnelige tider Men så ein dag kom bonden frå Sigmundstad i skauen Han kom te å svingja bortom Trettemyrane Så fekk han ein idè Og la grensesteinen slik at an høyrde dei te.
Då Øvrehus-bonden haure gjede dette Kan du vel tru at han blei ìdle. Han svòr på at dette her sko hen hevnas Idet han drog sitt sverd Om kvelden for han sjølv te Trettemyrane Og la steinen slik at dei nå høyre dei på Øvrehus-garden te
SliK heldt dei fram, i longje tier, i longje tier Men så va dei ein kveld At bonden frå Sigmundstad te steinen kom. Toskjen så an va hadde han gløymt sverdet hìma Og på steinem sat der ein ulv Då for han him te garden sin Og kom aldri igjen.
Og itte den dagjen har ingjen stridd, om retten te Trettemyrane Frå den dag har ingjen stridd om retten te disse myrane!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
