Elämäsi syntinen hukkaanheitetty Kohtalo surullinen merkityksetön Ihmiset petetyt vihassa muistavat muutamat murhatut miten lie laitansa?
Aamuyö hämärä silloinko huomasit Päällesi hyökkäsi murhe ja murskasi Jakkara keikahti köysi kiristyi Katosta roikkuen aloitit rangaistuksesi
Ratkaisun helppous oli vain kuvitelmaa kuiluissa helvetin turha etsiä suojaa Lävitse liekkien kulki saattue Siivetön enkeli syntisiä johdatti
Sokkeloissa matka tuntui iäisyydeltä Vajottuaan näin alas tahtoo jo lopulliselle pohjalle
Korkeimmat portit jotka koskaan näit olivat auki viimeistä kertaa kohdallasi sulkeutuivat Eivät enää auenneetTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.