Ty Dadźbogu, umiłowałeś tę ziemię Oplecioną w te dni w melodie melancholii Ty napełniasz nam rogi wiecznym Miodem Inspiracji W te ostatnie Słońca dni Tobie niesiemy Chleb Życia...
Czyż to smutek, zimna mglista trwoga w sercu...? Patrząc na Szlaki Żurawie, tnące ogniste nieba? Gdy Koło obraca się w Gwiezdnym Tańcu Ty malujesz swe lasy Ogniem i złotem Gdzież my podzielimy się Kołaczami A daj, by życie było tak nam słodkie jak i on nam w te kresowe dni...
Byśmy nie zaznali ni biedy, ni klęski A gdy przyjdzie ciemności pora by wtedy odwagi nam nie brakło stanąć oko w oko z wiecznością.
Hej Dadźbogu! Niech nam łaska Twa spływa, w każdy jeden dzień! Plon Ci niesiemy i śpiewamy śród złota Jesiennych Dni... Zakosztujcie Miodu bracia, a niech da wam on siłę Wszak już niebawem Słońce odrodzi się dla was! Wtedy pójdziemy śród śpiewów poprzez rozbudzone Lasy Sławić Ogień roztańczony śród muzyki ku naszym Bogom!
Plon Ci niesiem, Plon, Boże umiłowany! Byś nas Swą szczodrością obdarzył i od niedoli ustrzegł.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
