Cóż po Żyznych ziemiach, gdy nikt ich nie kocha? Nikt nie zasieje ich ziarnem nadziei Nikt nie zaorze pługiem dziejów Nikt! Nikt!
Cóż po Wiośnie, gdy nikt jej nie czeka? Nikogo nie raduje pierwszy grom Nikogo nie napełnia nadzieją
Cóż po Ogniu, gdy nikt go nie pali? Nikt nie śpiewa już przy nim pieśni Nikt nie pali go w swym sercu
Cóż po Słońcu, gdy nikt go sławi? Nikt nie kłania mu się o wschodzie Nikt nie żegna przed nadejściem nocy
Cóż po Wieczności, gdy nikt w nią nie wierzy? Nikt nie czeka spotkania z Przodkami Nikt nie pamięta o wielkich ich czynach
Cóż po Gwiazdach, gdy nikt o nich nie marzy? Nikt nie spogląda w rozgwieżdżone nieba Nikomu serce nawet nie zadrży Nikt nie czuje najmniejszej tęsknoty
Cóż po Życiu, gdy tak puste ono? Nikt nie wie, skąd przyszedł Nikt już nie wie, dokąd zmierza I nie chce wiedzieć w ogóle już nic
Cóż po Żyznych ziemiach, gdy nikt ich nie kocha? Cóż po Błękitnych niebach, gdy nikt ich nie kocha? Cóż po Mądrych rzekach, gdy nikt ich nie kocha? Po cóż w ogóle żyć, by trwać jak kamień...?Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.