---

Chciałaś spokojnie i bezpiecznie
W świątyni Bogu służyć
Lecz gdy skończyłaś lat czternaście
Bóg wszystkie twoje plany zburzył

Bo stało się jak w przepowiedni
Choć ślubowałaś żyć nietknięta
Posłuszna byłaś, gdy Duch Święty
Na męża wybrał ci Józefa

Jak ci się udało to znieść?
Czy pytałaś Boga o sens?
Czy w tamtą noc płakałaś?
I czy może myślałaś:
"Co zrobiłam, że tak pod górę ciągle mam?"
Czy dręczyło cię pytanie:
"Dlaczego ja?"
Mario?

I pewnie było ci niełatwo
Gdy Józef poczuł się zdradzony
Zanim mu anioł wytłumaczył
Mario, twój stan błogosławiony

A potem w stajni urodziłaś
I chociaż cieszyć się powinnaś
To uciekałaś przerażona
O życie drżąc swojego syna

Jak ci się udało to znieść?
Czy pytałaś Boga o sens?
Czy w tamtą noc płakałaś?
I czy może myślałaś:
"Co zrobiłam, że tak pod górę ciągle mam?"
Czy dręczyło cię pytanie:
"Dlaczego ja?"

Gdy myślę, że mi się wali świat
Stajesz mi przed oczyma
W najgorszych chwilach, gdy nie mam już siły
Ciebie, Mario, wspominam!

I może jeszcze dziś w zaświatach
Jest coś, co serce ci rozdziera?
Czego się boi każda matka -
Patrzyłaś jak twój syn umiera

Na głowie miał koronę z cierni
Niósł krzyż wśród ludzkiej nienawiści
I wzywał Ojca w chwili śmierci
Pytając, czemu go opuścił

Jak ci się udało to znieść?
Czy pytałaś Boga o sens?
Czy w tamtą noc płakałaś?
I czy może myślałaś:
"Co zrobiłam, że go do siebie zabrał Pan?"
Czy dręczyło cię pytanie:
"Dlaczego ja?"
Mario...?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.