Šumske vile ostaviše te, Vjera nova oèarala te, Božanstvo svoje ti napuštaš, Duša tvoja prognana je! Uz potoke gorske sada bježi, Jer u noæi ovoj svetoj – metom postaješ. Pod gustim granjem crnim, Lanac tvoj sa križem nestaje, Ti, što poput baklje svijetliš – Koji u vuèjem oku oganj jesi...
Hramovi nesvjetlosti nièu, Dok sjena tvoja hladna Pod kamenim idolom iz davnina kleèi, Pod njim rune mudrosti urezane – Tako drevne su i tužne...
Snaga ognja Peruna neka srce grije ti, Gdje vuk i sokol poganski gnjev pronose, Zora ponosa i slave uskrsnuti æe, Dok Bijela rasa na Irij pohodi, èasnoga duha Ti, što poput baklje svijetliš – Koji u vuèjem oku oganj jesi...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.