---

Ze Wschodnich Prus uciekali prawie wszyscy,
Armia Czerwona parła naprzód żądna krwi,
uchodźców tłum głębił się przed portem w Gdyni,
skąd Wilhelm Gustloff miał niebawem w morze wyjść,
styczniowy mróz kąsał niecierpliwe twarze,
każdy na pokład wedrzeć się czym prędzej chciał,
żołnierze i nazistowscy dygnitarze,
kobiety, starcy, dzieci - statek pękał w szwach.

Ktoś toast wzniósł za Rzeszę i Führera,
gdy Gustloff brnąc przez noc na zachód zmierzał już,
strach zmienił się w nadzieję ocalenia,
spokojniej czas odmierzał ukojony puls,
wtem silny wstrząs w umysłach pożar wzniecił,
sowiecka łódź podwodna miała łatwy cel,
torpedy trzy - jak pocałunek śmierci,
dopadły swą ofiarę czując świeżą krew.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.