Wszystko już masz, wszystko już masz,
Co miłość może dać
I szczęścia już za mało,
Gdy wciąż pragniemy
W rozkoszy niemej trwać.
Mów to mnie, mów
Powiedz mi znów
Jak wtedy, pierwszy raz,
Że za czemś tęsknić trzeba,
A żal serdeczny
Trwać będzie wieczny czas.

Trzeba za czemś tęsknić
Maleńką tęsknotą żyć
Trzeba za czemś tęsknić
Snuć szarą smutku nić
Coś wspominać z niepowrotnych dni
I popłakać gdy się przeszłość śni.
Trzeba za czemś tęsknić
Ułudnym się żywić snem
I zrozumieć to, że całe szczęście w tem.

Spali się żar,
Pierzchnie ten czar
Upojnych pierwszych dni,
Ostygnie krew znużona.
Co nas pocieszy?
Kto wspólnie wskrzesi sny?
Za krokiem krok,
Za rokiem rok
Wlecze się miłość w dal
A przecież tęsknić trzeba,
I pozostanie
Smutne kochanie żal.

(Tekst śpiewany przez Zofię Terne po wojnie w Londynie)
Mija ten czas, leci ten czas
Wśród tylu trosk i burz
Ach, jakże trudno jest zapomnieć o wszystkim
Co nie powróci już.
Znów jeden dzień, znów jeden rok,
Czas jak szalony mknie
A jednak serce twe wciąż marzy i wzdycha
I szepce jak we śnie.

Trzeba za czemś tęsknić
Maleńką tęsknotą żyć
Trzeba za czemś tęsknić
Snuć szarą smutku nić
Coś wspominać z niepowrotnych dni
I popłakać, gdy się przeszłość śni.
Trzeba za czemś tęsknić
Ułudnym się żywić snem
I zrozumieć to, że całe szczęście w tem.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.