Góra chmury pękały czarne coraz czarniejsze jakby koni frygijskich groźne tabuny aż grom przeszył obraz nie dokończony jeszcze a model spadał głową w dół w płótno i wrósł w ciepłe jeszcze kontury nagłego olśnienia
To był ranek a ty się śmiałaś do mnie z portretuTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
