---

Milczę lękiem pętającym
mięśnie mej przenośnej głośni,
wąska linia ust tłumi szept
płynący z głębi komór i przedsionków
przemarzniętej grudy serca.

Waham się, czy walczyć dalej
z mrokiem nocy w blasku dnia,
czy też stać się dożywotnio więźniem
swego lęku,
bólu,
wstydu,
żalu?

Waham się,
miotam się rozpaczliwie.
Waham się,
miotam się beznadziejnie.

W martwej ciszy!

Bezgłos paraliżujący
mięśnie mej przenośnej głośni,
sine blizny warg dławią krzyk
wydobyty z głębi komór i przedsionków
granitowej rzeźby serca.

Waham się, czy walczyć dalej
z brakiem sensu w gwarze dnia,
czy też stać się dożywotnio więźniem
swego lęku,
bólu,
wstydu,
żalu?

Waham się,
miotam się rozpaczliwie.
Waham się,
miotam się beznadziejnie.

W martwej ciszy!

Waham się,
miotam się rozpaczliwie.
Waham się,
miotam się beznadziejnie.

W martwej ciszy!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.