W twych oczach czytam
Ten niemy wyrzut
Że jestem zimna
Mam serce ze spiżu

Że wzięłam duszę
Zabrałam spokój
I że po roku
Rzuciłam cię już

W milczeniu twojem
Jest krzyk rozpaczy
Ja wiem, co znaczy
Tęsknota i kres

(wersja pani Nowickiej)
W milczeniu twojem
Jest krzyk stokrotny
Żeś jest samotny
A wierny, jak pies

Gdybyś wiedział, gdybyś znał
Gdybyś mnie wysłuchać chciał
To byś może litość miał
Dla łez

A może przyjdziesz dzisiaj do mnie
Na kawę skromnie
Gdy padnie zmrok
I nim potępisz nieprzytomnie
W mych szczerych oczach
Utopisz wzrok

Wierzyłeś dawniej szczerze i niezłomnie
W serdeczną prawdę wszystkich moich słów

Więc może jednak przyjdziesz dzisiaj do mnie
I może mi uwierzysz znów

A choćbyś nawet
I doznał krzywdy
Czy nie potrafisz
Zapomnieć już nigdy

Czy nie rozumiesz
Że byłam młoda
Więc rękę podaj
I dobry bądź znów

Wspomnienie w sercu
Jak ptak łopoce
To nasze noce
Upalne do dnia

Więc już nie bądź na mnie zły
Spójrz, zakwitły znowu bzy
Cały świat to tylko ty
I ja

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.