Gdy blade Twe całuję dłonie, Usta i skronie, I czuję, że Twe serce płonie, W mej duszy czai się bezbrzeżny żal... A smutek niemy mi zasłania Rozkosz kochania. Wiem, że przyjdzie czas rozstania I każdy z nas znów samotny pójdzie w dal!
I tak mi Ciebie żal, I tak mi siebie żal, I tak mi żal, że szczęście się uśmiecha poprzez łzy! Że dzieli dzisiaj nas Przesądów ludzkich las I chcę byś my na świecie byli tylko ja i Ty? I naszych serc, jak muzyka brzmiało tętno... Lecz pada mi na duszę smutek, gdyby cień, I tak mi Ciebie żal, I tak mi siebie żal, Bo czuję, że okrada nas z miłości każdy dzień!
To było takie przypadkowe, Dziwne i nowe Porwały fale nas zmysłowe, Związały nasze dusze w jeden splot!.. Lecz wiem, że jutro wszystko minie, Życie tak płynie, Za to los nasz tylko winię To przebiegł nam drogę szczęścia czarny kot!
Wspominam bajkę tę zawiłą Przedtem tak było, Lecz potem szczęście nas olśniło, I złączył nas na zawsze dobry los! Lecz choć związano nas na wieki, Jestem daleki Chcę za morza biec i rzeki, Skradziono mi wolność, szepce jakiś głos!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.