Rozrzućmy róże przy winie, Przy winie róże rozrzućmy, Niech wonność i napój płynie, A pijąc, już się nie smućmy — Niech żałość w sercach przeminie!
Bo róża wiosenna zda się, Mój królu, nam przykazywać, Abyśmy w uciesznym czasie Młodości chcieli używać, Lat swoich w pełnej krasie
Swej śmierci nikt nie ubieży, Charon zagarnia do sieci Z biednymi pospołu rycerzy. Lecz, różo, przecie czas leci, Zaś pieśń się tobie należy.
Bo Bachus, rozmiłowany W płateczkach żywo barwistych, Zawżdy ma wieniec różany, Pijąc w winnicach cienistych, Aż do koszuli rozdziany.
Rozrzućmy róże przy winie, Przy winie róże rozrzućmy, Niech wonność i napój płynie, A pijąc, już się nie smućmy — Niech żałość w sercach przeminie! Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|