Jasnowłosa Lola anielskich lic
Pracowała w biurze, nie robiąc nic
Co dzień się spóźniała o godziny trzy
Już wstawać czas, a dziewczę smacznie śpi

Lecz, że Lola miała wszystko ”eff-eff”
Kochał się w niej skrycie staruszek szef
W biurze strasznie nudno, gdy Loli brak
Aż raz, surową robiąc minę
I trąc łysinę
Rzekł do Loli tak

Dziewczę me, niepunktualność twa
Może być przyczyną łez i zła
Zwodnicze szczęście błyska w życiu tylko raz
Wierz mi, nie wróci stracony czas

Jasnowłosa Lola piękna, jak szał
Ma narzeczonego, chłopca na schwał
Lecz, gdy się umówią iść gdzieś ”en deux”
Na lubą on czeka przez godzin dwie

Raz tak trzy godziny stał z zimna drżąc
Wściekły do żywego i w duchu klnąc
Aż, gdy się zjawiła, rzekł krótko jej
Cierpię zbyt długo ponad siły
Więc, skarbie miły
Zapamiętać chciej

Jasnowłosa Lola anielskich lic
Śmiała się wesoło, jak gdyby nic
Lecz, gdy się spóźniła w następny raz
Nie czekał już, poszedł, to ładny szpas

Nie trzeba brać tragicznie wszystkiego tak
Więc czekała, aż jej da jakiś znak
Wkrótce przyszedł list, więc ujrzy go znów
Lecz zaraz gorzko zapłakała
Gdy przeczytała
Treść okrutnych słów

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.